Në intervistën e tij me gazetarët rusë, presidenti Volodymyr Zelensky sinjalizoi se Ukraina ishte tani në një pozicion për të folur për neutralitetin nëse luftimet do të ndalonin.
“Garancat e sigurisë dhe neutraliteti, një status jo-bërthamor i shtetit tonë. Ne jemi të gatshëm të shkojmë drejt kësaj”, tha ai.
Në pamje të parë, tingëllon si diçka e një përparimi.
Me neutralitet, Ukraina do të hiqte dorë gjithashtu nga ambicia e saj për t’u bashkuar me aleancën e sigurisë në NATO, një nga arsyet që Rusia përmendi për nisjen e pushtimit – në radhë të parë.
Por ka një numër paralajmërimesh të rëndësishme.
Së pari garancitë e sigurisë: Presidenti Zelensky e bëri të qartë në intervistë se që një marrëveshje të funksionojë, vendet perëndimore duhet të angazhohen për një “marrëveshje serioze” për të mbështetur Ukrainën.
Së dyti, Presidenti Zelensky thotë se Rusia do të duhet të tërhiqet nga pozicionet e saj para fillimit të agresionit më 24 shkurt.
Pasi ka luftuar kaq shumë për të fituar terren, është shumë e vështirë të shohësh Rusinë të pajtohet me këtë, veçanërisht në jug dhe në lindje, shkruan BBC.
Së treti, duhet një proces. Nëse Ukraina do të miratonte neutralitetin, Presidenti Zelensky thotë se do të duhej të kishte një referendum dhe ndryshime kushtetuese, të cilat mund të zgjasin deri në një vit.
A do të pranonte vërtet presidenti rus Vladimir Putin të ndalonte luftën nëse populli ukrainas mund të refuzonte më pas lëshimet kryesore që ai kishte nxjerrë nga presidenti Zelensky?
Dhe së fundi dhe më e rëndësishmja nga të gjitha, është pyetja pa përgjigje se çfarë dëshiron në të vërtetë Rusia nga kjo luftë.
A është fjala për sigurinë dhe ambiciet e NATO-s të Ukrainës, siç u pretendua fillimisht? A është fjala për më shumë territor në Ukrainën lindore? Apo është presidenti Putin i vendosur për të pamundësuar përgjithmonë aftësinë e Ukrainës për të funksionuar si një komb i pavarur sovran?