Richard Kraemer i cili është anëtar i Programit Eurasia të Institutit e Kërkimeve për Politika të Jashtme ka thënë se ka ardhur koha për ta konsideruar hapur Serbinë për atë që është, një aleat i palëkundur rus e kinez.
Kraemer tha se Serbia e sotme paraqet një kërcënim për sigurinë rajonale e transatlantike, ndërsa sipas tij, nën Partinë Progresive Serbe të Aleksandar Vuçiqit, qeveria serbe po ndërton ushtrinë, duke mbështetur hapur provokuesit ultranacionalistë në shtetet fqinje e duke çimentuar lidhjet mes Beogradit e Moskës dhe duke konsoliduar partneritetin me Kinën.
“Pjesë përbërëse e përpjekjeve të saj për të aktualizuar ideologjinë e “Serbisë së Madhe”, udhëheqja e Kishës Ortodokse të Serbisë dhe Rusisë bashkëpunojnë ngushtë dhe në harmoni me homologët e tyre politikë. Pa një ndryshim të rëndësishëm drejt Perëndimit në orientimin e saj, Serbia do të vazhdojë në një trajektore autoritare në linjë me kundërshtarët e SHBA-së”, është shprehur Kraemer, transmeton Klankosova.tv.
Tutje, Kraemer thotë se varësia në rritje e Serbisë nga Rusia e Kina rrezikon sigurinë e Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe Evropës në shumë fronte.
“Miratimi i qëndrueshëm i narrativave ultranacionaliste nga qeveria Vuçiç dhe furnizuesve të tyre subversive vazhdon të intensifikojë mosmarrëveshjet në Bosnje dhe Hercegovinë, Mal të Zi dhe Maqedoninë e Veriut. Ngritja e saj ushtarake është jashtëzakonisht shqetësuese; Beogradi përgjigjet vetëm me shpjegime të rreme”.
“Mbështetja gjithnjë e më e madhe e vendit në naftën dhe gazin rus si një klient dhe shtet tranzit për Gazprom, gjigantin energjetik shtetëror të Rusisë, e vë atë në kundërshtim me Brukselin, Uashingtonin dhe disa kryeqytete të Evropës Qendrore-Lindore”, ka shkruar Kraemer, transmeton Klankosova.tv.
Për anëtarin e Programit Eurasia të Institutit e Kërkimeve për Politika të Jashtme, bashkëpunimi mes Beogradit e Pekinit po përshpejtohet çdo ditë, teksa Partia Komuniste Kineze po thellohet edhe më në Evropën Juglindore.
Si pasojë e kësaj, Kraemer thotë se shtrirja e Serbisë me fuqitë autoritare dhe forcat rajonale antidemokratike pasqyrojnë botëkuptimin e saj joliberal dhe narrativen paaftësuese të viktimizimit kombëtar.
Më tej, Kraemer thotë se politikëbërësit perëndimorë e shohin qeverinë e Beogradit me keqkuptimin se, duke pasur parasysh stimujt e duhur, Serbia do të modelohet, demokratizohet e gradualisht do të integrohet në institucionet transatlantike.
Për të, ky supozim është i gabuar dhe madje pakëson, nëse jo e përjashton, nevojën për një llogari kombëtare.
“Ashtu si me Willy Brandt të Gjermanisë së pasluftës, Serbisë i duhet një udhëheqje e guximshme dhe e sinqertë për të pranuar mëkatet e së kaluarës dhe për ta çuar vendin përpara. Për shembull: Një ngjarje e vërtetë Kniefall von Warschau mund të nxisë një diskutim të sinqertë midis popujve serbë rreth mizorive të kryera gjatë shpërbërjes së Jugosllavisë”.
“Cilido qoftë katalizatori, një pranim i gjerë i krimeve të së kaluarës kundër njerëzimit është kategorik nëse Serbia do të bëhet ndonjëherë një shoqëri demokratike dhe e hapur. Pa të, serbët do të mbeten në mënyrë disproporcionale të ndjeshme ndaj forcave të brendshme irredentiste të ushqyera nga fuqitë e huaja keqdashëse të vendosura për të mbajtur Ballkanin Perëndimor të larguar nga komuniteti transatlantik”, ka thënë ai, përcjell Klankosova.tv.
Ai thotë se deri në një llogari të tillë kombëtare, vendimmarrësit perëndimorë duhet të miratojnë një qasje më pragmatike ndaj marrëdhënieve me qeveri të Beogradit që shpërfill partneritetet e vërteta.
“Për sa kohë që ultranacionalizmi pan-serb konsiderohet nga udhëheqësit e Serbisë si i pranueshëm në diskursin politik, lloji i vlerave dhe institucioneve të vërteta demokratike të përbashkëta brenda komunitetit transatlantik do të mbetet i parealizuar”.
Më tej, Kraemer thotë se Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe aleatët e saj evropianë duhet ta inkurajojnë Serbinë që të fokusohet te vetja e jo tek fqinjët e saj.
“Në këtë drejtim, politikëbërësit perëndimorë do të ishin të mençur të mos prisnin një përparim në negociatat e statusit Kosovë-Serbi. Është bërë një dialog bosh që vetëm e mban Kosovën të mbyllur jashtë institucioneve ndërkombëtare dhe përfitimeve të tjera të shtetësisë së njohur. Një qasje e rishikuar duhet gjithashtu të ndërpresë shtyrjen e një procesi joefektiv të integrimit në BE, si mjeti kryesor i transformimit demokratik të Serbisë”, është shprehur Kraemer.