Janë bërë 23 vjet nga rënia e Luan Haradinajt. Ai u vra në kufirin mes dy shteteve – rrugës nga Shqipëria në Kosovë.
Ishte 6 maj i vitit 1997.
Nata sapo kishte nisur të binte.
Kohë ideale që grupi i Luan Haradinajt të niset nga Shqipëria në Kosovë.
Por rruga e Luanit, u ndal pikërisht këtu në vendin ku ndaheshin me kufi dy vendet shqiptare; Kosovë e Shqipëri.
Serbët, i kishin rënë në gjurmë grupit që po hynte në Kosovë dhe aty vranë Luanin.
Në 23 vjetorin e vdekjes, Ramush Haradinaj, ka kujtuar vëllain e tij hero përmes këngës kushtuar atij nga dy heronjtë.
Të mëvonshëm të luftës së UCK-së; Mujë Krasniqi dhe Beqir Gashi.
Në këtë postim Ramush Haradinaj ka uruar nënën e tij Rukë e cila ka ditëlindjen, në ditën kur shënohet edhe rënia e djalit të saj.
Këtë ditë, kur në familjen Haradinaj, do duhet të festonte, Ramush Haradinaj, kishte përjetimin më të rendë.
E në një rrëfim të tij në librin, “Rrëfimi për luftën dhe Lirinë”, i autorit Bardh Hamza, Haradinaj përshkruan momentin kur është afruar tek trupi i vëllait të vdekur.
Dhe ashtu të vdekur, Ramush Haradinaj e mbajti për katër orë mbi supe vëllaun e tij derisa e dërguan në fshatin Vlanë, aty ku ishte varrosur.
Tash trupi i heroit pushon tek varrezat e dëshmorëve në Gllogjan, aty ku për cdo ditë të rëndësishme dhe përvjetor, qytetarë të shumtë i bëjnë nderime.
Shpesh tek varri i shkon edhe nipi i tij, Luani i cili pos emrit ka trashëguar edhe shumë cka tjetër nga axha i tij hero.
Luani, djali i Shkëlzen Haradinaj, tashmë është i rreshtuar dhe betuar si ushtar i Ushtrisë së Kosovës.