Aktivitetet më të mëdha ekonomike në det të thellë rrisin rrezikun e dëmtimit nga municionet dhe predhat kimike të hedhura në detet evropiane gjatë luftës së parë dhe të dytë botërore, tha Komisioneri i Mjedisit i BE-së, Virginijus Sinkevius.
Instalimi i parqeve me erë në det të hapur dhe një theks më i madh në vendosjen e kabllove nënujore për arsye energjie dhe dixhitale rrit gjasat që këto armë të aktivizohen, duke rrjedhur potencialisht kimikate të dëmshme në oqean, apo edhe duke shkaktuar një shpërthim, paralajmëroi komisioneri.
Hedhja e municioneve të vjetëruara, të dëmtuara ose të skaduara në det konsiderohej një metodë e sigurt dhe me kosto efektive asgjësimi deri në fund të viteve 1960 dhe u krye gjerësisht pas përfundimit të të dy luftërave botërore.
Megjithatë, një rrjedhje në municione mund të krijojë një rrezik për detarët, jetën detare dhe shëndetin e njerëzve, tha shefi i mjedisit. Shumë prej armëve tashmë janë gërryer shumë, pasi kanë qenë nën ujë për më shumë se 70 vjet.
Vlerësohet se vetëm Deti Baltik ka rreth 50,000 ton municione kimike, 500,000 ton armë konvencionale dhe 10,000 rrënoja në shtratin e detit. Në brigjet belge dhe holandeze, rreth 35,000 ton municione u hodhën pas Luftës së Parë Botërore.
“Duhet të jemi të vetëdijshëm për rreziqet. Duhet t’i vlerësojmë me kujdes. Dhe ne duhet të marrim masa”, tha ai në një konferencë mbi pastrimin e municioneve të pashpërthyera nga detet, mbajtur javën e kaluar nga grupimi i Konservatorëve dhe Reformistëve Evropianë të Parlamentit Evropian (ECR).
“Një hapësirë detare e sigurt është thelbësore për ruajtjen e interesit strategjik të BE-së, si liria e lundrimit, kontrolli i kufijve, furnizimet me materiale thelbësore, apo në të vërtetë siguria jonë ushqimore”, shtoi ai.
Shqetësimet e Komisionerit u mbështetën nga zëvendëskryeministri polak Jacek Sasin, i cili i quajti municionet e hedhura “një bombë kimike në fund të Detit Baltik”.
Sasin tha se do të ishte e papërgjegjshme t’u kalonte brezave të ardhshëm detyrën e pastrimit të deteve të Evropës dhe bëri thirrje për bashkëpunim ndërinstitucional dhe ndërkufitar.
“Më lejoni t’ju kujtoj se Polonia ra viktimë e vendeve që na pushtuan dhe që hodhën municione në fund të Detit Baltik. Ne nuk mund të jemi të vetmit që paguajmë çmimin”, tha ai. Sasin paralajmëroi gjithashtu se Evropa rrezikon një “katastrofë mjedisore” nëse nuk ndërmerren veprime.
Zgjidhjet
Dr Margo Edwards nga Universiteti i Havait ndau përvojën e shtetit të SHBA për pastrimin e municioneve. Oqeani që rrethon ishujt e Paqësorit u përdor si një vend depozitimi për armë kimike pas Luftës së Dytë Botërore.
Sulmi japonez në portin e Pearl Harbor gjatë luftës rezultoi gjithashtu në municione, avionë dhe mbytje anijesh që u vendosën në fundin e shtratit të detit.
Universiteti dokumentoi municionet nënujore duke përdorur zhytës të drejtuar. Sonar u vendos për të hartuar fundin e detit, pasi objektet metalike prodhojnë valë të ndryshme zanore.
Këto makina, të pajisura me krahë robotikë, zbuluan se disa nga municionet kimike në oqean ishin gërryer rëndë. Dr Edwards argumentoi se veprimi është i nevojshëm me shpejtësi përpara se kutia metalike e armëve të gërryhet plotësisht.
“Unë shqetësohem se duke pritur, ne mund të presim shumë gjatë,” tha ajo. Në prill, Parlamenti Evropian miratoi një rezolutë që bën thirrje që Bashkimi Evropian të krijojë plane për heqjen e mbytjeve të anijeve dhe municioneve kimike.
Vaidotas Verba, ambasadori i Lituanisë në organizatat ndërkombëtare në Vjenë, i bëri thirrje Komisionit Evropian të krijojë një grup ekspertësh për të hartuar vendndodhjet e sakta dhe të propozojë zgjidhje të qëndrueshme për monitorimin dhe pastrimin e municioneve.
Disa kompani evropiane tashmë operojnë në fushën e heqjes dhe shpërthimit të municioneve, duke ofruar automjete autonome dhe robotë të aftë për të trajtuar detonatorët.
Deputetja e grupit ECR, Anna Fotyga, një nga organizatoret e konferencës, i bëri thirrje Komisionit të angazhohet për sigurimin e fondeve për përpjekjet për pastrimin e municioneve nga shtretërit e detit.
“Koha për të ndërmarrë hapa është tani,” tha ajo. Thirrja e saj iu bë jehonë nga kolegu i ECR-së, Kosma Zotowski, i cili gjithashtu bëri thirrje që Komisioni të investojë për të parandaluar dëmtimin e mëtejshëm.
“Ekonomia, shkenca, politika – ne duhet t’i bashkojmë këto tre pjesë për të arritur qëllimin e thjeshtë që është të shmangim katastrofën e vërtetë”, tha ai.