Ekonomia, problemet sociale, pandemia, të gjitha temat tjera e mërzisin atë: Në vend të kësaj, ai dhe Kovalchuk janë të fiksuar pas së kaluarës.
Mikhail Zygar, ish-kryeredaktor i kanalit të pavarur televiziv Dozhd dhe autor i librit “Të gjithë njerëzit e Kremlinit: Brenda oborrit të Vadimir Putinit”, shkroi një artikull për New York Times.
Falë vendimit të Vladimir Putin për të pushtuar Ukrainën, Rusia tani është më e izoluar se kurrë. Ekonomia është nën sanksione dhe kompanitë ndërkombëtare po tërhiqen. Mediat janë nën kufizime edhe më të mëdha; ajo që ka mbetur prej tyre është paranoja rigoroze, nacionalizmi dhe gënjeshtra. “Do të ketë gjithnjë e më pak komunikim me njerëzit e tjerë jashtë vendit dhe kam frikë se në gjithë këtë Rusia po bëhet gjithnjë e më shumë si presidenti i saj.
Unë kam vite që flas me sipërmarrës të rangut të lartë të Kremlinit dhe të tjerë të brendshëm. Në vitin 2016 botova librin “Të gjithë njerëzit e Kremlinit”, për rrethin e ngushtë të tij. Që atëherë, kam mbledhur materiale për një pjesë të dytë të mundshme të librit. Ndërsa gjithçka rreth presidentit është e errët – Putin, një ish-agjent i KGB-së, ka qenë gjithmonë i fshehtë dhe konspirativ – burimet e mia, me të cilët flas në kushte anonimiteti, kanë pasur rregullisht të drejtë. Ajo që kam dëgjuar për sjelljen e presidentit gjatë dy viteve të fundit është alarmante. Ndarja dhe paarritshmëria e tij, bindja e tij e thellë se dominimi rus mbi Ukrainën duhet të rikthehet dhe vendimi për t’u rrethuar me demagogë dhe mashtrues, të gjitha këto e ndihmuan Evropën të gjente veten në momentin më të rrezikshëm që nga Lufta e Dytë Botërore.
Hartimi i planeve të mëdha
Putini kaloi pranverën dhe verën e vitit 2020 në karantinë në rezidencën e tij në Valdai, rreth gjysma e rrugës midis Moskës dhe Shën Petersburgut. Sipas burimeve, ai shoqërohej nga Yuri Kovalchuk. Kovalchuk, aksioneri më i madh në Bankën Rossiya, e cila kontrollon disa media të mbështetura nga shteti, ka qenë miku dhe këshilltari i besuar i Putinit që nga vitet 1990. Por, sipas burimeve të mia, deri në vitin 2020 ai e kishte pozicionuar veten si njeriu i dytë de facto i Rusisë, më me ndikim në shoqërinë e presidentit.
Kovalchuk ka një doktoraturë në fizikë dhe dikur ishte punësuar në institutin e drejtuar nga laureati i Nobelit Zhores Alferov. Por ai nuk është thjesht një njeri i shkencës. Ai është gjithashtu një ideolog që zgjodhi një botëkuptim që është një kombinim i ortodoksisë, misticizmit, teorive konspirative anti-amerikane dhe hedonizmit. Ky, me sa duket, është botëkuptimi i Putinit. Që nga vera e vitit 2020, Putin dhe Kovalchuk kanë qenë thuajse të pandarë dhe të dy po bëjnë plane së bashku për një rikthim të madh të Rusisë.
Sipas njerëzve që kanë informacione për bisedimet mes Putinit dhe ndihmësve të tij në dy vitet e fundit, presidenti ka pushuar plotësisht të interesohet për të tashmen: ekonomia, problemet sociale, pandemia e koronavirusit, të gjitha këto e acarojnë atë. Në vend të kësaj, ai dhe Kovalchuk janë të fiksuar pas së kaluarës.
Një diplomat francez më tha se presidenti francez Emmanuel Macron mbeti i habitur kur Putini i dha atij një leksion të gjatë mbi historinë në një nga bisedat e tyre muajin e kaluar. Nuk duhet ta kishte habitur atë.
Në mendjen e tij, Putini e gjen veten në një situatë unike historike kur më në fund mund të shërohet nga poshtërimi i viteve. Në vitet 1990, kur Putini dhe Kovalchuk u takuan për herë të parë, të dy, si dhe vetë Rusia, u përpoqën të gjenin tokë të fortë nën këmbët e tyre pas rënies së Bashkimit Sovjetik. Perëndimi, besojnë ata, përdori dobësinë e Rusisë për ta shtyrë NATO-n sa më afër kufijve të vendit.
“Perëndimi është i dobët”
Pozicioni i Putinit është se situata e sotme është e kundërt: Perëndimi është i dobët. I vetmi lider perëndimor që Putin e mori seriozisht ishte ish-kancelarja gjermane Angela Merkel. Ajo nuk është më dhe është koha që Rusia të hakmerret për poshtërimet e viteve 1990.