Një studiues në Akademinë Austriake të Shkencave (ÖAW) ka zbuluar një fragment unik të një përkthimi 1750-vjeçar të Dhiatës së Re, në bibliotekën e Vatikanit.
“I fshehur në një dorëshkrim të rishkruar dy herë, dy faqet janë kapitulli pothuajse i plotë i 12-të nga Ungjilli i Mateut”, tha eksperti për mesjetën, Grigory Kessel.
“Kjo është e vetmja pjesë e mbetur e njohur e një dorëshkrimi të katërt që dëshmon versionin e vjetër në gjuhën siriane dhe ofron një qasje unike në transmetimin shumë të hershëm të teksteve të Ungjillit”, tha Akademia Austriake e Shkencave.
Gjuha siriane është një dialekt aramaik që doli gjatë shekullit të parë pas Krishtit nga një dialekt lokal aramaik. Kjo gjuhë ishte e rëndësishme në tekstet letrare dhe fetare të krishtera.
Sipas akademisë, përkthimi në gjuhën siriane është shkruar të paktën një shekull përpara dorëshkrimeve më të vjetra greke, të mbijetuara.
Kapitulli është përkthyer në shekullin II ose III dhe ndër të tjera trajton sjelljen në Sabat.
Rreth 1300 vjet më parë, një shkrues në Palestinë zhduku librin origjinal të Ungjillit të gdhendur me tekstin sirian.
Pergamena ishte e paktë në shkretëtirë në Mesjetë, kështu që dorëshkrimet shpesh ripërdoreshin.
Deri vonë njiheshin vetëm tri dorëshkrime që përmbanin përkthimin e ungjijve në gjuhën siriane të vjetër.